Radikal Gazetesi’nde “Paylaşılamayan Diyar: Kafkasya” adıyla 14.01.2007’den itibaren bir yazı dizisi yayınlanıyor. Yazının özeti, ülkemizde de birçok muhacirinin yaşadığı Abhazya’da yaşanan olaylar. Bizzat Abhazya’ya gidilerek yapılan gözlemlere dayalı olgular aktarılıyor. Kağıt üzerinde Gürcistan’ın özerk cumhuriyeti olarak gözüken Abhazya, fiilen bağımsız durumda. Daha önemlisi, Abhazların hepsi yapılan halk oylamasında bağımsızlığı tercih etmişler. Yani kendi kaderini tayin hakkı kapsamında bağımsız bir ülke olarak yaşamak istiyorlar. Gürcistan ise gerekirse güç kullanarak ülkeyi tekrar yönetimine katmak istiyor. Daha önce de birçok kanlı çatışmalar yaşanmış. Arka planda, Gürcistan’ın arkasında ABD. varken, Rusya Abhazya’yı destekliyor. Türkiye, hukuken Gürcistan’ın parçası görünmesi ve henüz tanınmaması nedeniyle ilk planda Gürcistan’ın toprak bütünlüğüne her zaman ki gibi destek verirken, öte yandan bölgedeki fiili gerçeği ve keza ülkemizde yaşayan muhacir nüfusu da dikkate alarak, bu konuda her iki taraf için de olumsuz algılanabilecek somut bir harekette bulunmuyor.

İşte bu noktada meseleyi bilmeyenler için düğün değil, seyran değil, nerden çıktı bu tepki dedirtecek suni bir hareketlenmeye rastlıyoruz. Birtakım ortamlarda ve gönderilen maillerde, sözde “Türkiye’deki Gürcülerin sesi-kulağı” oldukları iddiasıyla “Radikal Gazetesini Kınıyoruz” türünden bir kampanya açılmış. Hemen normal olanı belirtmek gerekir ki, diğer birçok Türk vatandaşı gibi, belirli kaygı ve amaçları olmayan hiçbir Gürcü kökenli Türk vatandaşı, böyle bir yazıdan, yazının içeriğinden rahatsız olmaz, en fazla böyle bir yazıyı ilgiyle okur.

Peki o zaman Türkiye’deki Gürcüleri, Gürcistan’ın iç meselesine, Abhazya’nın bağımsızlığı sorununa, Gürcistan lehine taraf yapmanın amacı nedir? Türkiye’deki Gürcüler, Gürcistan’ın Türkiye’deki menfaatlerini savunmaya hazır gönüllüler olarak mı görülüyor veya sunulmak isteniyor? Ya da Türkiye’deki birçok Abhaz, Çerkez göçmenin, Kafkas derneklerinin Abhazya’ya verdiği desteğe karşılık veya bunların karşısında Türkiye’deki Gürcüler mi görülmek/gösterilmek isteniyor?

Elbette kişisel olarak veya birkaç kişi bundan hoşlanmayabilir, oradaki olayları aktaran yazı dizisindeki bazı bilgileri eksik veya taraflı bulabilir. Ama bunun için, bir etnik grup adına, açıkça olayın tarafı gibi birtakım hareketlerde bulunmak, masum bir fikir açıklaması değildir, siyasidir, başka bir ülke adına lobi faaliyeti yapma adlandırmasından kurtulamaz. Türkiye’deki Gürcüleri, bir başka ülke diasporası olarak görme, gösterme şeklindeki sinsi çabadan, zorlama hayallerden artık vazgeçilmelidir.

Kafkasya’da Gürcistan’ın toprak bütünlüğünü sağlama çabası, buna karşılık Abhazya’nın kendi kaderini tayin mücadelesi, çok tabi olarak, Türkiye’deki hiçbir Gürcü kökenliyi, buna müdahil olacak veya tepki gösterecek biçimde ilgilendirmemektedir. Çünkü olayın hiçbir şekilde tarafı değildir, olmamıştır. Abhazya’da yaşanan fiili gerçeklerin, öyle veya böyle bir gazetede yansıtılmasından doğal bir şey yoktur. Eğer başka gerçekler varsa, bu da başka bir yazıyla ya da başka bir yayın organında ifade edilebilir. Bu nedenlerle başka açılardan, özellikle yanlı bazı manşetlerinden çok kere eleştirdiğimiz bir gazeteyi, bu nedenle eleştirmek anlamsızdır.   

Aksine; eğer Radikal Gazetesi, “Paylaşılamayan Diyar: Kafkasya” şeklinde geniş bir başlık altında bölgeyi ele almak istiyorsa, bu ülkedeki birçok insanın halen akrabalarının bulunduğu, atalarının yurdu, milli misak toprakları olan Acaristan’da yaşananların da aynı detayda aktarılması talep edilmelidir. Gürcistan yönetiminin, Ortodoks Kilisesi ile birlikte, Acaristan’da, kültürel ve tarihsel yakınlığımız ve misakı milli dolayısıyla diaspora halkımız olan Acarlara uygulanan asimilasyon, ekonomik ve siyasi baskılar da Türk kamuoyuna ayrıntılı yansıtılmalıdır. Geçmiş örnekler göstermiştir ki, Radikal Gazetesi Abhazya yerine Acaristan’da yaşananları konu alsaydı ve oradaki, Gürcistan yönetiminin ve Kilisesinin hoşlanmayacağı gerçekleri yazsaydı, aynı düşünce ve kaygıdakiler benzer bir girişimde yine bulunurlardı. Zira geçmişte Acaristan’da yaşanan olayları, en açık bir şekilde ve Acar halkı gerçeğini, doğru bir biçimde “Acar” adlandırmasını kullanarak dile getirerek ifade eden Radikal Gazetesi’ni, aynı çevreler yine benzer gerekçelerle eleştirmeye çalışmıştı. Üç Macahel Köyü’ndeki fakir insanların, ekonomik ve siyasi baskı altında Macahel deresindeki, Belediye törenli, Başbakan katılımlı bir şovla, adeta dini özerklikle alay edercesine yapılan vaftiz törenini bu çevreler yine görmek istememişti. Üstelik Batum’a gidip, zavallı Müftü sıkıştırılarak bu olayı örtücü beyanat vermeye zorlanmıştı.  

Diaspora halkı, akraba Acarlara yapılanlara ses çıkarmayan, Tiflis’in, Kilise’nin ortaya çıkan ayıbını örtme görevi üstlenenler, şimdi kalkmış, alakasız Abhazya için, Gürcistan lehine destek arıyorlar. İnsanların başka duyarlılıklarını (Abhaz-Gürcü ayırımını ve Radikal Gazetesi’nin başka yönlerine olan tepkiyi) da çok profesyonelce kullanarak sözüm ona bir kamuoyu oluşturmaya çalışıyorlar.

Bu arada Tiflis ve özellikle Kilise ne mi yapıyor? ABD. destekli saldırı hazırlıkları bir tarafa, ilginç bir girişim daha var. Birçok Müslüman gibi Hıristiyanların da bulunduğu Abhazya’da İncil, Rusça metin esas alınarak Abhazca’ya çevrilmiş. Bunun üzerine bölgedeki dini otoritesini kaybedeceğini düşünen Kilise, bunu ayrılıkçı dini bir hareket olarak yorumlayarak, dini kuralları ihlal suçlamasını yapıyor. Abhazlar ise, yapılan bu suçlamayı, Abhaz dilini ve kültürünü reddetme ve dini şovenizm olarak niteliyorlar. Yorumu size ait (Bu haberi veren gazete de yorumu okuyucularına bırakmış). Sadece şu kadarı söylenmeli ki Kilise hala kendini Ortaçağ’da sanıyor, bölgedeki tek dilin Kartça (Kart-ul-i) olmasını hayal ediyor!  

Sonuç olarak, Abhazya’daki gerçekleri, özellikle orada yaşayanların gözüyle anlatması dolayısıyla, birçok yönden beğenmesem de Radikal Gazetesi’ni ve yazı dizisi sahibi Fehim Taştekin’i kutluyorum. Benzer bir yazı dizini, birçok yönden daha yakın olduğumuz Acaristan için de gerçekleştirmesini diliyorum.