Eski bir çerçevede saklı,
Üç tanemden ortancası.
Resim değil sanki,
Eski bir duvar saati,
Zamanın durduğunu gösteren.
Her bakışımda götürür beni,
Çok gerilere mutlu günlere.
Sanki daha dün gibi,
R harfini çıkaramadığın,
İlk konuşma günlerin.
Unutur muyum babaannene,
Anne –baba dediğin günü.
Biliyor musun aslan oğlum.
Senin doğumunla ben de ,
Oğlan babası olmuştum.
O şubat ayında güller açmıştı gönlümde,
İçim içime sığmıyordu,
Olmadık kişilere müjdeler veriyordum,
Oğlum oldu diye Caka satıyordum.
Sen öyle bir çocuktun ki:
Maşallah tosun gibi derler ya işte öyle.
Hem de sağlıklı,gürbüz,sevimli.
Sonraları Şımardın serpildin iyice,
Ele avuca sığmaz hallerin,başladı.
Uyurken kulağıma pamuk tıkayışın,
Sonra korkumdan evden kaçıp,
Gizlice merdivenleri yukarı tırmanışın,
Hep gözümün önünde bir tanem.
İyi ki fotoğraf merakım varmış,
Rus marka makinemi iyi ki almışım ,
Seni doğumundan ölümüne kadar,
Yüzlerce fotoğrafını çekmişim.
Hiçbir pozunda rahat durmamışsın,
Bazen yana bakmış, ya arkanı kaşımışsın,
Şimdi Belediye parkında çektiğim ,
En yakışıklı resmine bakıyorum,
Karşımda bir aslan yavrusu.
Bakışları keskin bıçak,
Mağrur Ulu bir hakan ,İsmin gibi.
Mavi gözlerin ,dev dalga gibi heybetli.
Oturuşun ;meydan okur ,
Kanatlarını açmış kartal gibi,
Elbisen yakışmış ,yeni takımın.
İsminle aynı marka ayakkabın.
Bacak bacağa atmayı da öğrenmişsin,
Sanki önemli protokolde gibisin.
Bir de annene çok benziyorsun oğlum.
Duymasın ama ondan bile kıskanıyorum.
Tıpkısının aynısı derler ya işte öyle,
Gözleriniz sanki kopyalanmış .
Gökten düşen mavi bir damla gibi.
Seni annen kadar seviyorum,sonsuz
İkinizde Allahın bana birer lütfüsünüz
Duymuşsundur sana hep derlerdi ya
Yakışıklı oğlan güzeller güzeli,
Hem de iki yanağında iki gamzeli.
O tatlı günlerimiz çabucak geçti.
Ölüm seni en güzel çağda seçti.
Seni hain bir ırmak aldı elimden.
Daha damatlığını bile göremeden.
Acı haberini gurbet elinde aldım,
Sanki senin yerine o sulara ben daldım.
Bitmek bilmedi o Çekerek yolları,
Ağladım için için kederimden bayıldım.
Sonra sana bir ağıt yazdım:
yeşil ırmağa küstüm,
Onu hain ilan ettim.
Dedim ki haddim olmayarak:
“Hain ırmak Yeşilırmak
Götürme oğlu bırak
Ben tüyüne kıyamazken
Şimdi oldu kara toprak”…….
Sen simdi rahat uyu bizim koruda,
Benim de yerim hazır baş ucunda.
Yolumun çoğu bitti az kaldı az,
Cennette kollarını ,aç uzat biraz.

Ali Haydar YILMAZ
Çerkezköy 29/01/2008