Baba vatanı İspir, köyüne Ahlat derler,
Çoğu pastacı, fırıncı, hep gurbete giderler.
Soyadımız Tahtalı, köyün mahalle adı,
Babam çocukken gelmiş, Artvin’de bulmuş tadı.
Dokuz yaşında çocuk, yaya gelmiş Artvin’e,
Şimdi doksan yaşında, oturmak bilmez yine.
Tahtalı mahallesi, köyün baş tarafında,
Çoğu zengin olmuştur, yurdun dört bir yanında.
Mülküne gözü kalır, yoldan gelip geçenin,
Sağlıklı uzun ömür, haram, helal, seçenin.
Peder şehit oğludur, anam da aynı kader,
Dürüst çalışanlara, zenginlikte mukadder.
Helal çalışmayınan, ekmek peşinde koşan,
En şerefli adamdır, dürüstlük olursa şan.
Babam eski tatlıcı, Artvin’de herkes tanır,
Yaşı doksandır ama gören daha genç sanır.
Çamlıhemşin, Elevit, yayla mıdır köy müdür?
Köklerimiz oradan ya, bilmem hısım var mıdır?
Zilkale’ye çıktım da, gidemedim oraya,
Babamın dedesigil, dağdan aşmış arkaya.
Mamazimda, Başot’tur, anamın baba köyü,
Çürüksu’ya dayanır, Megreloğ’ların soyu.
Anam Megreloğlu’dur, bir damar Hacıgil’dir,
Megrel lakabı Önen, Hacıgil’ler Elçin’dir.
Mal, davar, öküz, inek bakmışlar bayırlarda,
Tırpan yok, taşlı tarla, oraklar kadınlarda.
Harpten sonra bir nesil, böyle geçti bilirim,
Her aklıma gelende, gözlerimi silerim.
Artvin’in yerlileri, saygın köklü ocaklar,
Hacıgil’den Demirhan, Türkiye’yi kucaklar.
Megreloğlu derler ya, Gürcüce Laz demektir,
Laz’ın bütün şöhreti, cesaretle, emektir
Yirmi beş yıl Artvin’de, devlete hizmet yaptım,
Soygunculara değil, dürüste kucak açtım.
İki oğlum meslektaş, küçüğü Borçka’dadır,
Büyüğü Katar’dadır, sıcaktan çok dardadır.
İstanbul, Artvin, Doha, bölünmüşüz üç yana
Kaderimiz böyleymiş, köhne yürek hicranda.
Bu mühendis saz ile hem çalar, hem de söyler,
Her yerden daha çoktur, Artvin’de güzel köyler.
Bir evim İstanbul’da, gezerim diyar, diyar
Artvin’e döndüğümde, oluyorum bahtiyar.
Övünmek değil, asla; en büyük servet ahlak.
Kişi kendin överse, ona demeli ahmak.
Aklın alametidir, nefsine hâkim olmak.
Ahreti düşünüp, ölümü unutmamak.
Mithat Tahtalı, İnş. Müh. Artvin. GSM:0535.6539069 e-mail=muhmithat@mynet.com