|
 |
» Şiirler |
İç dökmelerin vaktinden geldim
Bu şiire başladığımda
nerde,şimdi nerdeyim
yaram vardı bir de sözcükler..
sonra vaat edilmiş topraklar gibi
sayfalar ve günler
ışık istiyordu yalnızlığım..
kötülükler imparatorluğunda bir tek şiir yazmayı biliyordum
ilerledikçe...
kaybolup gittin bu şiirin derinliklerinde.Aşk ve acı usul usul eriyen bi
kandil gibi
söndü..
Aşk bitti!
soldu şiir
Büyük bir şaşkınlık kaldı o fırtınalı günlerden!!
Murat Mungan
Merhaba,
Şiirler kutsaldır, bitmeyecek olansa,her okuyanda hissedende tekrar
etmesidir.. Hayat felsefesi anlamındaysa,dönüp,dönüp bize çıkan yol
aynıdır,bir yerlerde mutlak yaşadığımız.alındığımız,
bir köşeye ilişmiş duyguluların günlüğü gibidir,tutulur şiir.
Ha bir de şu yanı vardır ki acıtır; şiire gönül vermiş,ömür vermiş nice
şair vardır ki kimseler bilmez araştırmaz, tanımlayamaz ki
onlar asıl o zaman varolur ölümsüzleşirler.
işte bunlardan birini aksediyorum.
Sen değildin, görüş günü tel örgüde görünen,
Boncuklarla işlediğim suretindi o senin
Gölgenin güneşe nispeti leylim.
Hem seni görmekle görmüş değilim
Görmedikçe gözlerinin gördüklerini tekmil.
Sabahları çarşıya giderken,örneğin gece dışarıda kalmış üşümüş ıslak bir
nasıl çırpınıyor komşu arsadaki yeşil ve tam köşeyi dönerken, nasıl esma
Görmedikçe gözlerinin gördüklerini,görmedikçe senin gözlerinle evreni
Göremiyorum ki, dünya gözüyle ben seni.
(Adana ceza evinde yazmış bu evrensel dizeleri)
Derleyen: Yıldız DEMİRCİOĞLU
cinaryapragi@mynet.com
Yazan : admin | Okunma : 2030 |
Yorum ( 1 ) |
|
|
|
|
Gamarcoba.Com
Son üyemiz : 
